روش های مختلفی جهت تولید مواد با ساختار ریز دانه، مورد استفاده قرار می گیرد که مبنای بسیاری از آنها بر تغییر فرم های شدید استوار می باشند.در این نوع فرآیند ها با توجه به اعمال تنش های بسیار بالا مواد تحت کرنش های پلاستیک بالا قرار می گیرند و موجب تغییرات در ساختار کریستالی مواد و به ویژه فلزات با توانایی کرنش پذیری بالا می گردد.یکی از تکنیک های مؤثر در این زمینه ها اکستروژن انبساطی متناوب تحت شرایط کرنش صفحه ای نامتقارن می باشد. اکستروژن انبساطی به عنوان جایگزین برای روش معروف اکستروژن انقباضی متناوب معرفی شد. در کار حاضر تغییر فرم آلیاژ آلومینیوم 1050 توسط این فرآیند تحت کرنش صفحه ای نامتقارن به صورت تجربی برای دو پاس مورد بررسی قرار گرفته است. در پاس دوم نمونه بدون چرخش حول محور اصلی آن تغییر فرم داده شده و پس از انجام تغییر فرم نمونه ها به روش میکرو سختی سنجی ویکرز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تست سختی سنجی در پاس اول و دوم را مورد مقایسه قرار دادیم و نتایج حاصل از این مقایسه این بود که ماده در پاس دوم اکستروژن دچار افزایش سختی نسبت به پاس اول در بعضی نقاط شده که به صورت کامل بررسی نموده ایم و این افزایش در بعضی نقاط بسیار چشمگیر می باشد. سپس آزمایش خود را با نمونه ی آزمایش شده ی حالت متقارن مورد بررسی قرار می دهیم.
