علم حقوق، مطالعه ی نظام مند و روشمند قانون، بررسی قواعد حقوقی موجود در هرنظام حقوقی و چگونگی قانونگذاری و تفسیر و اجرای قانون است. در همین ارتباط، شناخت نهاد قانون، مطالعه ی تحلیلیِ قواعد حقوقی، مفهوم سازی و نظام مند کردن فهم وشناخت این قواعد و تفسیر آنها، نظریه مندسازی قانونگذاری و اجرای قانون، چگونگی اِعمال قانون بر مصادیق واقع شده، از جمله موضوعات مورد بحث در این شاخه از علم است. در همین راستا، حقوقدان با جزئی نگری و ظرافتی که درخور تأمل و اندیشه ورزی در این حوزه ی مطالعاتی است به بررسی ابعاد مختلف موضوع می پردازد و در این میان،مبانی، اصول و ارزش های بنیادین حقوق و نظام حقوقی را مدنظر قرار می دهد. همچنین به پیوند میان قواعد اختصاصی هر قانون نامه با مبانی آن توجه کرده و در تفسیر هرقاعده، ضمن رعایت سلسله مراتب قوانین، روابط درونی میان قوانینِ موجود در ساختارنظام حقوقی را در نظر دارد. در کنار این، با تکیه بر استدلالی بین الاذهانی و تأکید براصلِ عدم قطعیت و آمادگی برای پذیرش اید ههای مختلف، نتیجه گیری خود را بر اساس داده های عینی ای که به صورت درست جمع آوری شده است، قرار می دهد.
