بسیاری از شرکت ها به دلیل محدودیت منابع، قادر به انجام همه فعالیت های لجستیک معکوس نمی باشند یا اینکه تمایلی به انجام این امور ندارند. از اینرو، بخشی از فعالیت های مربوط به لجستیک معکوس را به منابعی (تأمین کنندگان) خارج از شرکت واگذار می نمایند. انتخاب بهترین تأمین کننده لجستیک معکوس بر اساس بررسی تعدادی از شاخص های متضاد توسط گروهی از تصمیم گیرندگان صورت می گیرد. این شاخص ها که بعضاً متغیرهای زبانی هستند باید به مقادیر کمی تبدیل شوند و این کار از طریق وزن دهی در محیط فازی انجام می شود. در این تحقیق، یک روش تلفیقی جدید برای انتخاب تأمین کنندگان توسعه داده می شود، به نحوی که دربرگیرنده الزامات لجستیک معکوس نیز باشد. بدین ترتیب که پس از شناسایی معیارهای ارزیابی تأمین کنندگان؛ با روش DEMATEL فازی، ساختار روابط بین این معیارها را اندازه گیری نموده و پس از تعیین شاخص های مربوط به هر گزینه در هر معیار، با روش TOPSIS گروهی فازی اولویت بندی گزینه ها از طریق تشابه به راه حل ایده آل انجام داده و نهایتاً از بین گزینه های موجود بهترین تأمین کننده انتخاب می شود. در این تحقیق، یک مطالعه موردی برای نشان دادن توانائی های رویکرد پیشنهادی ارائه می شود.
