مساله حمل و نقل به عنوان یکی از مهمترین مسائل در حوزه مدیریت هزینه ها شناخته می شود و به طور کلی به جابجایی محصولات از یک محل به محل دیگر تا قرار گرفتن کالا در دست مشتری، اطلاق می شود. صنعت حمل و نقل در شمار بخش هایی از اقتصاد ایران قرار می گیرند که سهم قابل توجهی در تولید و اشتغال دارند. درصد قابل توجهی از جمعیت شاغل و تولید کل کشور در این بخش قرار دارد. این سهم مستقیم این صنعت در اقتصاد کشور است. علاوه بر این محاسبه اثرات غیرمستقیم آن نشان می دهد که اهمیت اقتصادی این صنعت در مقایسه با بسیاری از بخش ها و صنایع کشور قابل توجه است. در دنیای واقعی، با توجه به اینکه هزینه های حمل و نقل، بخش عمده ای از کل هزینه ها را تشکیل می دهند، شرکت ها به دنبال روش هایی هستند تا این هزینه ها را به حداقل برسانند. در مسائل حمل و نقل، مواد به دو صورت مواد خطرزا و غیرخطرزا شناخته می شوند. مدل سازی هر کدام از آن ها در مسائل حمل و نقل با توجه به ماهیت مواد متفاوت است. در این تحقیق، یکی از شرکت هایی که منحصرا کار حمل و نقل محصولات و فراورده های پتروشیمی را بر عهده دارد مورد بررسی قرار گرفته و مدلی برای طراحی شبکه حمل و نقل آن ارائه گردیده است. در این مدل، سعی بر آن است تا با تلفیق پنجره های زمانی و خواص مواد خطرزا و غیرخطرزا مدلی جدید با هدف تطبیق با دنیای واقعی ارائه شود. این مدل، سعی بر کمینه کردن هزینه های حمل و نقل با لحاظ کردن مواد خطرزا و غیرخطرزا دارد. برای اعتبارسنجی مدل ارائه شده، تعدادی مثال نمونه تولید گردیده و با نرم افزار GAMS حل شده است. همچنین، از الگوریتم ژنتیک نیز برای حل مدل پیشنهادی، ارائه گردیده است. در نهایت نیز کارایی محاسباتی الگوریتم با نتایج به دست آمده از نمونه های حل شده با نرم افزار GAMS نشان داده شده است.
