مسأله زمان بندی پروژه منابع محدود شامل فعالیت هایی است که باید بر اساس محدودیت های پیش نیازی و منابع، برنامه ریزی گردند. از طرفی شرایط پویا و تغییرپذیری های دنیای واقعی منجر به نامعینی و عدم قطعیت در داده ها و اطلاعات می شود. این مقاله یک رویکرد فازی برای زمان بندی پروژه تحت محدودیت های منابع و عدم قطعیت توسعه می دهد. در ابتدا مسأله، از لحاظ ریاضیاتی به صورت یک مسئله دو هدفه مدل می گردد. هدف اول حداقل-سازی زمان تکمیل پروژه و هدف دیگر حداکثرسازی ارزش فعلی خالص همه جریان های نقدی پروژه می باشد. در روابط پیش نیازی بین فعایت های مختلف، مقادیری تحت عنوان حداقل و حداکثر تاخیرهای زمانی لحاظ می گردد. تئوری مجموعه فازی به منظور مدل سازی عدم قطعیت های زمان انجام فعالیت ها بکار گرفته شده و از برش آلفا جهت تبدیل داده های فازی به قطعی استفاده می شود. در پایان، یک مثال با 10 فعالیت تولید شده که با یک رویکرد ابتکاری و نرم افزار GAMS حل شده و نتایج آن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.
