امروزه یکی از چالش های شرکتهای حمل ونقل در موضوع مدیریت ناوگان، هدایت وسائل نقلیه بمنظور تحویل بموقع کالا به مقصد تحت وضعیت پویای ترافیکی شبکه حمل ونقل شهری با هدف کاهش هزینه ها می باشد. در پاسخ به مساله بیان شده، بهره گیری از اطلاعات ترافیکی زمان واقعی تحت سیستم هدایت مسیر پویا رویکردی موثر به نظر می رسد. این سیستم از جمله حوزه ها ی مهم فعالیت سیستمهای هوشمند حمل ونقل می باشد. هسته اصلی سیستم هدایت مسیر پویا، محاسبات کوتاهترین مسیر بر اساس شرایط جاری است. لذا با توجه به ضرورتهای بیان شده، هدف این تحقیق را می توان در قالب توسعه استراتژی قوی مسیریابی برا ی سیستم هدایت مسیر تحت وضعیت پویای محیط تعریف نمود. بدین منظور در این مقاله با بیان چارچوب مفهوم ی هدا یت مس یر مبتن ی بر ساختار مسیریابی غیرمتمرکز، به چگونگی بکارگیری تکنیکهای عامل گرا بعنوان ی ک راه حل در مواجهه با نامع ینی ها ی مساله مسیریابی وسائل نقلیه نظیر حوادث غیرقابل پیش بینی در شبکه ترافیکی پرداخته شده است. از نتایج مهم تحقیق ارائه شده می توان به توانائی مدل پیشنهاد شده در ارائه سیاست های انتخاب مسیر در تطبیق با شرایط پویای ترافیکی و نیز ارائه آلترنات یوها ی مختلف پیشنهادی طی مسیر برای رانندگان وسائل نقلیه ارسال شده؛ با هدف کاهش تاخیرها اشاره نمود
