در صنعت پتروشیمی، انتخاب تأمین‌کننده مناسب تأثیر فراوانی بر عملکرد و پایداری زنجیره تأمین دارد. تصمیم‌گیری نادرست می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌ها، کاهش کیفیت محصول و ایجاد اختلال در تحویل شود. با توجه به پیچیدگی های این موضوع، استفاده از رویکردهای سنتی برای ارزیابی و انتخاب تامین کنندگان کافی نیست و نیاز به استفاده از روش ها و معیارهای جدید برای انتخاب تامین کننده می باشد. این پژوهش با هدف بهینه‌سازی فرآیند انتخاب تأمین‌کنندگان، از یک مدل ترکیبی شامل روش‌های آنتروپی شانون، دیمتل و کوپراس بهره برده است. در مرحله اول، روش آنتروپی شانون برای تعیین وزن اولیه معیارها بر اساس پراکندگی داده‌ها به کار گرفته شده است، در مرحله دوم با استفاده از روش دیمتل روابط میان معیارها تحلیل گردید و وزن معیارها با در نظر گرفتن تعاملات متقابل اصلاح شده است و در گام نهایی، روش کوپراس برای رتبه‌بندی تأمین‌کنندگان استفاده شده است تا رتبه بندی تامین کنندگان بر اساس وزن های تعدیل شده با روش دیمتل، انجام شود. نتایج نشان داد که تامین کنندگان برتر در معیارهایی مانند: انعطاف‌پذیری و زمان تحویل، عملکرد بهتری را داشته اند. این مدل ترکیبی نه تنها دقت ارزیابی را افزایش می‌دهد، بلکه امکان شناسایی معیارهای تاثیر گذار و برجسته و تدوین راهبردهای بهبود برای معیارهای تاثیرپذیر را فراهم می‌آورد.
