آرزو احمدپور

هدف از این تحقیق بررسی اثر جنسیت و فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی و کیفیت خواب سالمندان در زمان انزوای اجتماعی ناشی از همه گیری بیماری کرونا است. با توجه به ماهیت تحقیق ، این تحقیق یک تحقیق توصیفی از نوع علی مقایسه ایی است. از بین جامعه سالمندان استان کردستان 189 نفر به روش تصادفی خوشه ایی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه فعالیت بدنی بک و همکارانش (1982 ) و پرسشنامه کیفیت خواب پیتسبورگ (1989 )، و پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد (1998 ) بود. جامعه آماری این پژوهش را افراد سالمند زن و مرد (بالای 60 سال) 10 شهر استان کردستان تشکیل می دهند. مطابق آخرین آمار موجود در سالنامه آماری استان کردستان، جمعیت بالای 60 سال ساکن در نقاط شهری برابر 94877 نفر بوده که از این تعداد 47 درصد مرد و 53 درصد زن بوده اند. همچنین نسبت جمعیت در شهرستان های استان کردستان به قرار زیر است که نسبت به جمعیت مورد نظر، نسبت نمونه پژوهش را هم تشکیل می دهد. شهرستان بانه 10 درصد، شهرستان بیجار 5 درصد، شهرستان دیواندره 3 درصد، شهرستان سروآباد 1 درصد، شهرستان سقز 15 درصد، شهرستان سنندج 37 درصد، شهرستان قروه 8 درصد، شهرستان مریوان 13 درصد، شهرستان کامیاران 5 درصد و شهرستان دهگلان 3 درصد بوده است. بنابراین با استفاده از فرمول کوکران و در سطح معناداری 95 صدم و با حداکثر خطای برآورد 7 درصد حجم نمونه لازم برابر 189 نفر برآورد شده است. از آمار توصیفی(میانگین ، میانه و مد واریانس و انحراف معیار) وآمار استنباطی(روش های پارامتری،آزمون آنوا، آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون)، استفاده شد. نتایج نشان داد که فعالیت بدنی می تواند باعث کاهش مشکلات خواب سالمندان، به ویژه مشکلات ناشی از تأخیر در به خواب رفتن و طول مدت خواب و همچنین افزایش کیفیت زندگی و بعد مهم آن رضایت از زندگی روزمره و کاهش اضطراب و افسردگی سالمند شود. بر اساس نتایج حاصل، فعالیت بدنی، کیفیت ذهنی خواب سالمندان و کیفیت زندگی و رضایت از آن را بهبود بخشیده است که می تواند در کاهش شکایات ناشی از مشکلات مرتبط مفید باشد