توسعه پایدار شهری یکی از مهم ترین چالش های دهه های اخیر می باشد. اهداف توسعه پایدار، در همه سطوح سازمان فضایی اجرا می شود؛ لیکن سطح شهری، به علت تمرکز پیوسته رو به رشد جمعیت و فعالیت های اقتصادی، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، توجه بیشتری را جلب کرده است. این واژه در مفهوم گسترده آن به معنای بهره وری بهینه از منابع مالی، نیروی انسانی و غیره برای دستیابی به الگوی مصرف مناسب است که با به کارگیری امکانات فنی، ساختار و تشکیلات مناسب برای رفع نیاز نسل امروز و آینده به طور مطلوب امکان پذیر می شود. توسعه پایدار نه فقط بهبود نسل حاضر بلکه نسل های آینده را نیز در نظر دارد. شهر کرمانشاه نهمین شهر پرجمعیت و یکی از کلان شهرهای ایران است که طبق سرشماری سال 1395 دارای 947000 نفر جمعیت و مساحتی بالغ بر 93389956 متر مربع به عنوان مهم ترین شهر در منطقه مرکزی غرب ایران است که باید از نظر توسعه شهری مورد توجه قرار گیرد. در این مطالعه، شاخص های مطرح در زمینه ارزیابی توسعه شهری از جنبه های مختلف معرفی شده و به کمک آن ها به بررسی شاخص های اقتصادی توسعه شهری در کرمانشاه بین سال های 1385 تا 1395 و شناسایی نقاط قوت و ضعف توسعه شهری در شهر کرمانشاه پرداخته شده است.
