هدف این تحقیق بررسی تاثیر سرمایه های سازمانی بر نوآوری سازمانی بواسطه نقش واسطه ای خلق دانش است . در این مطالعه ابتدا مبانی نظری مرور شده و سپس با استفاده از پژوهش های پیشین شاخص های اندازه گیری هریک از مولفه های مورد بررسی در این مطالعه استخراج شده است. جامعه آماری این پژوهش 13 شرکت گروه صنعتی ایران ترانسفو بوده و نمونه آماری 285 موردی بصورت تصادفی طبقه بندی شده از مدیران و کارشناسان شرکت های این گروه انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده پرسشنامه بوده است که روایی آن بوسیله تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل عاملی اکتشافی تایید گردید و جهت سنجش پایایی از روش آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که ضریب 6/96% نشان از پایا بودن پرسشنامه داشت. نتایج بدست آمده نشان داد در کل ( مستقیم و غیر مستقیم) سرمایه سازمانی به ترتیب بیشترین اثر را بر نوآوری مدیریتی ، نوآوری فرایندی و نوآوری محصول دارد. و با توجه به اینکه اثر غیر مستقیم سرمایه سازمانی بر نوآوری فرایندی بیشتر از اثر غیر مستقیم سرمایه سازمانی بر نوآوری مدیریتی است در حالی که در اثر مستقیم و کلی حالت عکس صادق است این نشان می دهد که شدت اثر نقش میانجی خلق دانش بر نوآوری فرایندی کمتر از شدت اثر آن بر نوآوری مدیریتی است.
