مقدمه: هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل عوامل مؤثر بر مصرف ورزش منظم در بین دانشجویان دانشگاه‌های ایران مبتنی بر نظریه شانک است. روش پژوهش: پژوهش به روش آمیخته اجرا شد. نحوه جمع‌آوری داده‌ها شامل مطالعات کتابخانه‌ای، پرسشنامه و روش تحلیل مضمون بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان غیرتربیت بدنی دانشگاه‌های ایران بودند که به‌طور منظم در هفته حداقل سه روز فعالیت ورزشی داشتند. در بخش کیفی به‌منظور طراحی پرسشنامه 41 مصاحبه هدفمند با نمونه‌هایی که دارای شرایط پژوهش بودند، انجام گرفت و نتایج به روش تحلیل مضمون کدگذاری شد. در مرحله دوم تحلیل تم، مصاحبه‌ها در قالب پرسشنامه محقق‌ساخته در اختیار 30 نفر از خبرگان و صاحب‌نظران قرار گرفت و به روش دلفی تحلیل شد. در بخش کمی 736 نمونه به روش تصادفی از مناطق پنج‌گانه وزارت علوم انتخاب شد، که در نهایت 711 پرسشنامه صحیح، جمع‌آوری و بررسی شد. یافته‌ها: در این تحقیق سه بعد درونی، بیرونی و موقعیتی و ۱۳ مؤلفه محوری به‌عنوان عوامل تأثیرگذار در مدل مصرف ورزش منظم و پیوسته دانشگاهی شناسایی شد. عوامل درونی شامل عوامل ادراکی، عملکردی، جسمانی و ذهنی – روانی به‌عنوان مهم‌ترین عامل در مشارکت و مصرف ورزش فعال دانشجویان شناخته شد. عوامل موقعیتی و بیرونی به‌ترتیب اهمیت کمتری داشتند. نتیجه‌گیری: برنامه‌ریزی فعالیت‌های فوق‌برنامه ورزشی مطابق با عوامل درونی و ادراکی دانشجویان در افزایش مصرف منظم و پیوسته ورزش در بین دانشجویان تأثیرگذار است.
