نانومغناطیس یک شاخه ی نوپا در مطالعه ی پدیده های مغناطیسی است، پدیده هایی که سرچشمه ی شگفتی و نیروی محرکه ی گمانه زنی برای مدت بیش از 3000 سال بوده اند[1]. نانومغناطیس، علی رغم نوپا بودن، در حال حاضر هر محدوده ای از فعالیت های انسانی را، به واسطه ی سهم اساسی خود در ساخت کامپیوتر و دستگاه های ارتباطی همراه، کنترل فرایندهای صنعتی، تشخیص پزشکی، تحقیقات علمی و یا اوقات فراغت، تحت تأثیر قرار داده است. مطالعات در مورد ذرات و رسانه های نازک مغناطیسی و دیگر پرسش های مرتبط منجر به پیشرفت هایی شده است، به طوری که در پنج دهه، مقدار اطلاعاتی که می تواند در واحد سطح کدگذاری شود تقریباً 50 میلیون برابر شده است. جایزه نوبل فیزیک در سال 2007 به آلبرت فرت و پیتر گرونبرگ ، به دلیل دست آوردهای فوق العاده در پژوهش در نانومغناطیس اعطاء شد. تحولات ایجاد شده به طور تنگاتنگی با اسپین ترونیک مرتبط است و ارتباط آن با این پیشرفت ها افزایش می یابد. نانومغناطیس در حال حاضر، همان گونه که در مورد فیلم های نازک نشان داده شده است، به عنوان مثال مجلدهایی از مجموعه های "ساختارهای مغناطیسی بسیار نازک "، شامل طیف بسیار وسیعی از ویژگی ها و پدیده های قابل توجه است[2]. در کتاب حاضر، تلاش کرده ام، از میان هزاران اثر چاپ شده، آن هایی که نتایج شان با اصولی که هر دانشجو، دانشمند مواد، یا فیزیکدان باید بداند، مرتبط است را ساماندهی نمایم. هرچند سرعت تکامل زیاد نانومغناطیس به سختی های این پروژه می افزاید، اما این موضوع جذاب را به یک چالش بسیار لذت بخش و مهیج تبدیل می کند.
