شهرستان قروه در جنوب شرق استان کردستان و در حاشیۀ شمالشرق زاگرس مرکزی واقع شده است. این شهرستان بخشی از حوضۀ آبریز قزل اوزن است که به علت شرایط مناسب جغرافیایی استقرارهای باستانی از دور ههای پی شاز تاریخ تا دورۀ اسامی در این منطقه شکل گرفته است. در این شهرستان باتوجه به بررسیهای صورتگرفته، تاکنون 35 محوطه دورۀ اشکانی شناسایی شده است. هدف از این پژوهش، مطالعۀ الگوهای استقراری محوطه های اشکانی، رابطۀ این محوطه ها با محیط جغرافیایی و نوع معیشت است. از آنجاییکه در این منطقه از دوره های پیش از تاریخ ) مسوسنگ و مفرغ( استقرارهای ثابت و موقت به گونه های مختلف وجود داشته، پرسشی که در اینجا مطرح میشود این است که آیا این استقرارها در دوره های تاریخی هم تداوم داشته است و درصورت وجود این نوع استقرارگاه ها ازلحاظ معیشت به چه صورت بوده است؟ در این مقاله، علاوه بر استفاده از داده های حاصل از بررسیهای صورت گرفته، برای تحلیل داده ها از نقشه های تهیه شده از نرم افزار استفاده شده است. در ابتدا براساس مساحت محوطه ها به چهار Spss و همچنین از نر مافزار GIS پنج عامل درنظر گرفته شده است. GIS خوشه تقسیم شده و سپس باتوجه به نقشه های تهیه شده از این عوامل شاملِ میزان ارتفاع از سطح دریا، میزان فاصله از رود، میزان شیب، جهت شیب و کاربری به تحلیل خوشه ها و همچنین به ارتباط و همبستگی Spss زمین است. درنهایت به کمک نرم افزار آنها با استفاده از عوامل درنظر گرفت هشده، پرداخته شده است. بر این منظور از آزمو نهای یک بُعدی، استفاده شده است. براساس نتایج Spss رگرسیون، آرپیرسون و آمار هشف از آزمون اف نرم افزار به دست آمده از این آزمو نها بین خوشه ها با برخی از عوامل ارتباط معناداری وجود دارد. درمجموع، اکثر محوطه ها در خوشه های یک و دو قرار گرفته اند که کمتر از دو هکتار وسعت دارند. ازلحاظ استقرار، برخی از این محوطه ها به صورت استقرارهای موقت بوده که به چراگردی می پرداختند و تعدادی دیگر به طور دقیق مشخص نیست، ولی احتمالاً استقرارگاه های ثابت بوده اند که به صورت روستاهای کوچک کشاورزی و دامداری بودند؛ اما خوشۀ سه و چهار همگی استقرارگاه های ثابت بودند که به کشاورزی، باغداری و دامپروری می پرداختند. به طور خلاصه میتوان دو نوع الگوی استقراری موقت و ثابت را در دورۀ اشکانی در شهرستان قروه مشاهده کرد.
