امروزه تغییر در نحوه تولید، توزیع، نگهداری و فروش مواد غذایی سبب تغییر در تقاضای مصرف کنندگان جهت افزایش کیفیت و زمان ماندگاری بسته های مواد غذایی شده است. به منظور اطمینان از عملکرد مطلوب بسته بندی در زنجیره تأمین مواد غذایی، نوآوری هایی در این صنعت به وجود آمده است، از آن جمله می توان به روش های فعال یا هوشمند بسته بندی اشاره کرد. در این مقاله ابتدا به بررسی نقش این تکنیک ها در افزایش زمان ماندگاری محصول پرداخته و سپس مدل موجودی برای اقلام فسادپذیر در بسته های فعال یا هوشمند به منظور دستیابی به بیشینه سود با درنظر گرفتن کمبود پس افت جزئی و فروش از دست رفته را ارائه می دهیم، نرخ تقاضا وابسته به سطح موجودی بوده و نرخ فساد ثابت می باشد. در انتها با یک مثال عددی، اقتصادی بودن استفاده از تکنیک های فعال یا هوشمند بسته بندی بررسی شده است.
